آموزش مد نیمه اتوماتیک دوربین

مابین مردم جا افتاده است که بیشتر عکاسان حرفه ای و یا در واقع همه ی آن ها، از مد دستی برای عکاسی استفاده می کنند، تا بدین ترتیب بتوانند بهترین کنترل ممکن را بر روی عکس داشته باشند. چرا اجازه بدهید دوربین تصمیمات مهم را بدون دخالت شما، بگیرد؟ با اینکه، مد دستی بسیار ارزشمند است، با این حال، شما لازم نیست در ۱۰۰ درصد زمان کاری خود از آن بهره ببرید، حتی اگر یک عکاس پیشرفته و حرفه ای باشید. در این مقاله، ما از زبان Spencer Cox مد نیمه اتوماتیک دوربین را برای شما توضیح داده و تعدادی از نمونه های مختلف که گاهی سریع تر از حالتی هستند که شما بر روی تنظیمات دوربین کنترل دارید، را بیان می کنیم.

۱) مد نیمه اتوماتیک دوربین چیست؟

سه نوع از مهم ترین تنظیمات برای عکاسی، سرعت شاتر، دیافراگم و ایزو است. این سه تنظیمات، بر قلب مدهای دوربین شما قرار گرفته اند. در حالت تمام اتوماتیک، شما نمی توانید هیچ کدام آن ها را تنظیم کنید. در حالت کاملاً دستی،  شما باید هر سه ی آن ها را تنظیم کنید. هرچیزی بین این حالت ها قرار گیرد، نیمه اتوماتیک است.

مدهای دوربین نیمه اتوماتیک، به شما کمک می کند تا بر تعدادی از این تنظیمات کنترل پیدا کنید، در حالی که تنظیمات دیگر به صورت اتوماتیک هستند. در بیشتر دوربین ها، سه مد نیمه اتوماتیک آن ها، مدهای برنامه، مد اولویت دیافراگم، و مد اولویت شاتر هستند.

که در این حالت، شامل مد اتوماتیک نمی شود، که شما انتخاب ایزو، سرعت شاتر و دیافراگم را به دوربین بسپارید و در آن دخالت نکنید. همچنین شما مد صحنه نیست که بسیاری از دوربین ها حاوی ان در PASM dial خود هستند، به شما این اجازه را نمی دهد که بتوانید بر این تنظیمات کنترل داشته باشید.

مد نیمه اتوماتیک دوربین ، . مد دیال

۲) مد برنامه، در مقابل مد اولویت شاتر، در مقابل مد اولویت دیافراگم 

تنها نوع از سه مد نیمه اتوماتیک دوربین موجودی که من معمولاً استفاده می کنم، مد اولویت دیافراگم می باشد. در این حالت، شما می توانید تنظیمات دیافراگم را تغییر داده، و دوربین، به صورت اتوماتیک سرعت شاتر را برای گرفتن اکسپوژر مناسب، مطابق با میزان خوانش متر، تنظیم می کند. در بیشتر دوربین ها، شما قادر خواهید بود محدوده ی سرعت شاتر را که دوربین می تواند از بین آن ها انتخاب کند، محدود کنید. این مساله زمانی که شما می خواهید سرعت شاتر را برای حرکت های فریز شده، ثابت باقی نگه دارید، مفید خواهد بود. هرچند شما باید بتوانید که میزان ایزو اتوماتیک را برای این کار فعال کنید.

مد اولویت شاتر، دقیقاً کاری مشابه انجام می دهد، اما در صورتی که سرعت شاتر و دیافراگم تغییر کرده باشد. شما سرعت شاتری که می خواهید را انتخاب کرده و دوربین دیافراگم را به مقدار صحیح تنظیم می کند. بار دیگر نیز، این اتفاق با هماهنگ کردن خوانش متر، این اتفاق می افتد. مد اولویت شاتر نیز به محبوبیت مد اولویت دیافراگم نیست، از آنجا که در بیشتر موارد، شما درباره ی دیافراگم خاصی که استفاده می کنید، اهمیت قائل هستید و معمولا اگر دوربین آن را تغییر دهد، شما دچار مشکل خواهید شد. برای مثال در مواردی که از f/8 به f/4 در شرایطی که نور به صورت ناگهانی تغییر می کند، بدون توجه به اینکه از چه المانی عکاسی می کنید، می رسد.

مد آخر، مد برنامه است که کمترین میزان استفاده را در مابین عکاسان حرفه ای دارد. بر روی کاغذ، این مد به نظر مفید می آید: این مد به صورت خودکار هر دوی سرعت شاتر و دیافراگم را انتخاب می کند، اما این مد به شما این شانس را می دهد که، اگر از پیشنهاد اولیه رضایت ندارید، بین ترکیبات متفاوت بچرخید (و این دلیلی است که مد برنامه از مد اتوماتیک کامل متفاوت است). این مد تا زمانی به خوبی کار می کند که هر دوی دیافراگم و سرعت شاتر با تغییر نور تغییر می کنند. برای همین دلیل، من این مد برنامه را به عکاسان حرفه ای پیشنهاد نمی دهم، تا زمانی که دلیل خوبی برای استفاده ی خاص از آن ها ندارید، آن را بکار نبرید.

همچنین، بهتر است بگویم که این سه مد، مانند مد دستی، به شما اجازه می دهد بین استفاده از ایزو اتوماتیک و یا مد دستی ایزو، انتخاب داشته باشید. بنابراین، شما قادر خواهید بود تا جبران نوردهی را بکار بگیرید، اگر شما متر دوربین را مناسب ندانید و اگر نوردهی تیره تر یا روشنت را لازم داشته باشید، این مد آن را به صورت اتوماتیک پیشنهاد می دهد.

مد نیمه اتوماتیک دوربین ، .جبران دهی نور

۳) چه زمانی می توانید از مد نیمه اتوماتیک دوربین استفاده کنید؟

یکی از اصلی ترین موقعیت هایی که شما از مد نیمه اتوماتیک دوربین استفاده می کنید، به خصوص در مد اولویت دیافراگم یا ایزو اتوماتیک مد دست، زمانی است که شما به این نتیجه برسید که متر کردن، بیش از اینکه به عکس صدمه بزند، به شما کمک می کند.

مد نیمه اتوماتیک دوربین، زمانی که شما به صورت ثابت به میزان متر خود در هر عکس مراجعه می کنید، مفید خواهد بود، و این روش معمولاً دقیق خواهد بود (یا، در زمانی که میزان ثابت و یکسانی از under-exposure یا  exposure  over دارید.)

اگر شما در مد دستی عکاسی می کنید و شما همیشه به میزان متر خود نگاه می کنید تا از اینکه تنظیمات در نیمه به خوبی متعادل باشند، مطمئن شوید، شانس بسیار بالایی برای شما در عکاسی در مد نیمه اتوماتیک وجود دارد، که سریعتر نیز خواهد بود.

یکی از مواردی که من از مد اولویت دیافراگم استفاده می کنم، عکاسی از مناظر طبیعی در صحرا می باشد. زمانی که خورشید طلوع می کند و نور به سرعت تغییر می کند، متر دوربین من به شرایط تغییر در زمان واقعی به روز می شود. در این حالت، من میزان دیافراگم خود را ثابت نگه می دارد و هرچند، می توانم سرعت شاتر را به صورت دستی هر چند ثانیه یک بار تنظیم کنم، ترجیح می دهم که دوربین این کار را به صورت اتوماتیک برای من انجام دهد، تا من بتوانم بر روی مترهای دیگری تمرکز کنم. این صحیح است که من شاید مجبور باشم جبران نوردهی را هر از چندگاهی به دلیل اینکه دوربین میزان تغییر نور را به خوبی نخواند،  تغییر دهم، اما تغییر میزان جبران نوردهی معمولا سریع تر از نگاه کردن سرعت شاتر به صورت دائم می باشد.

مد نیمه اتوماتیک دوربین ، عکس در مد اولویت دیافراگم گرفته شده است.NIKON D800E + 70-200mm f/4 @ 120mm, ISO 100, 1/3, f/8.0

یا برای عکاسی از حیات وحش، من عکاسان بسیاری می شناسم که از مد دستی با فعال کردن ایزو اتوماتیک، استفاده می کنند. تا زمانی که هوا، به حدی تاریک نباشد که شما در خطر رسیدن به کمترین مقدار ایزو دوربین باشید، (و بنابراین، عکس را به صورت تصادفی تحت نوردهی بالا قرار دهید)، و این گزینه برای موقعیت هایی که شما به صورت کلی به متر خود اعتماد دارید و زمان کافی برای تنظیم کردن ایزوی خود ندارید چون می خواهید حیوانی را در صحنه دنبال کنید، نیز مناسب خواهد بود.

۴) چه زمانی از مد دستی استفاده خواهید کرد؟

مد دستی یک از بخش های حیاتی و ضروری در هر دوربین پیشرفته می باشد و یکی از مواردی است که حتماً کار کردن با آن را یاد بگیرید، اگر می خواهید بهترین نتیجه را از لوازم عکاسی خود داشته باشید. در بسیاری از حالات، مد دستی، بهتر از مد نیمه اتوماتیک برای شما کاربرد خواهند داشت. پس کی باید از آن ها استفاده کنید؟

پاسخ بسیاری از عکاسان، به این سوال، همیشه است. بسیاری از عکاسان حرفه ای می خواهند که در تمام اوقات، بر دوربین خود کنترل داشته باشند و هیچ مد اتوماتیکی را نمی پذیرند، برای مثال، اگر متر دوربین با تغییر ناگهانی نور، به اشتباه افتاده باشد، چه؟ این مورد، مساله ای نیست که به این سادگی بتوان آن ها را راضی کند و البته که این روش، بسیار کاربردی است.

از سوی دیگر، حتی اگر شما با استفاده از مدهای نیمه اتوماتیک، مشکلی نداشته باشید، با این حال موارد بسیاری وجود دارد که مد دستی، بهتر جواب خواهد داد. بهترین مورد، حالتی است که شما نیاز به ثبات در تنظیمات خود دارید.

اگر شما از یک عروس در زیر نور ثابت عکاسی می کنید و اگر شما می خواهید که صورت او، بر خلاف تون رنگی پس زمینه، همچنان روشن باقی بماند، مد دستی می تواند این کار را برای شما انجام دهد. زمانی که شما در اکسپوژر صحیح قرار می گیرید، شما نگران این نخواهید بود که دوربین شما تنظیمات را زمانی که عروس جابجا می شود و یا پس زمینه تغییر می کند، تغییر کند.

یا، در عکاسی از منظره، اگر می خواهید عکس پانورما بیاندازید، که در هر عکس، شما میزان نوردهی یکسانی داشته باشید، درحالی که می توان عکس ها را در مرحله پردازش باهم ترکیب کنید. مد دستی، در اینچنین موقعیتی به خوبی کار خواهد کرد، در جایی که مد نیمه اتوماتیک نیاز به تنظیماتی برای جبران نوردهی خواهد داشت که بتواند مقدار آن را در هر عکس، ثابت نگه دارد.

این مد به شما کمک می کند تا از مد دستی در هنگام استفاده از فلش استفاده کنید، از آنجا که هر متغیر، (ایزو، دیافراگم، و سرعت شاتر) معمولاً نیاز به یک مقدار مشخصی برای حفظ نور محیطی متعادل  مناسب با نور فلش شما دارد و به شما نوری را می دهد که شما نیاز دارید. این مد، برای عکاسی پرتره بسیار مناسب است، مانند دیگر ژانرهایی که نیاز به فلش دارند. به شخصه، برای عکاسی ماکرو، من همیشه مد دستی را به صورت پیش فرض در هنگام استفاده از فلش، تنظیم می کنم.

مد نیمه اتوماتیک دوربین ، NIKON D7000 + 105mm f/2.8 @ 105mm, ISO 800, 1/250, f/8.0 در مد دستی با فلش عکس گرفته شده است.

در انتها، بیان این مطلب ارزشمند است که در مدهای نیمه اتوماتیک، شما می توانید میزان نوردهی خود را با استفاده از دکمه AE-L قفل کنید. من معمولاً این کار را برای عکاسی پانورما یک منظره انجام می دهم. به جای تغییر مد دستی، گزینه AE-L به سادگی میزان نوری که در لحظه اولیه دارید را قفل می کند و به شما اجازه می دهد براساس آن عکس های بعدی را بگیرید. عیب این روش این است که AE-L ممکن است به ناگهان غیرفعال شود. اگر شما دوربین خود را خاموش کنید و دوباره روشن کنید، برای مثال، این قابلیت غیر فعال می شود. به همین دلیل، مد دستی، معمولاً برای ایجاد ثبات نوردهی، ترجیح داده می شود، مخصوصاً اگر به آن برای مدت زمان طولانی نیاز دارید.

۵)  بهتر است از چه مدی استفاده کنید؟

بهترین مد برای عکاسی ما، وابسته است به استفاده ی خاص شما می باشد. من عکاسانی را می شناسم که همیشه به صورت دستی عکاسی می کنید و بعضی دیگر از اولویت دیافراگم و از AE-L به جای تغییر مد دستی، استفاده می کنند و با تمام این موارد در عکاسی، این تصمیم است که شما باید بگیرید.

اگر، هرچند، شما تا به حال از استفاده از مد نیمه اتوماتیک طفره می رفته اید، این بار یک فرصت به آن بدهید. بیشتر این مدها به شما این اجازه را می دهد که در میزان نوردهی دقیق عکاسی کنید، درست مانند زمانی که از مد دستی استفاده می کردید. برای مثال، اگر من نیاز دارم، دوربین از ¼ ثانیه در f/8 در Iso 100 عکس بگیرد، من می توانم از مد اولویت دیافراگم با سرعت بیشتری استفاده کنم (مگر اینکه نیاز به استاپ هایی بیش از ۵ عدد داشته باشم تا به میزان جبران نوردهی بهتری دست یابم، که در این حالت، این تنظیمات صحیح نخواهند بود، بدون توجه به اینکه چه مدی استفاده می شود).

هر عکاسی، یک سری ترجیح هایی مختص به خود دارد. اما در این نقطه، زمانی که شما به خوبی سرعت، دیافراگم و ایزو را در می یابید، باید آن ها را با سرعت، به آسانی و به میزان صحیح تنظیم کنید. که یکی از مدهای PASM به شما این کمک را می کند تا برای هر عکس، تنظیمات دقیق را انتخاب کنید. در انتها، برای من، در عکاسی از منظره، استفاده از ۷۵% مد اولویت دیافراگم و ۲۵ درصدی مد دستی، بهتر جواب خواهد داد، در حالی که برای دیگران این مقدار ممکن است متفاوت باشد. مد نیمه اتوماتیک می تواند برای عکاسی حرفه ای بسیار کاربردی باشد و برای بهتر کردن تکنیک شما در عکاسی، توجه به آن اهمیت فراوانی دارد.

مد نیمه اتوماتیک دوربین ، NIKON D800E + 105mm f/2.8 @ 105mm, ISO 100, 1/10, f/16.0.عکس پانورامایی که توسط مد دستی با عکس های ثابت قاب به قاب، گرفته شده است.