چگونه برای عکاسی از ستارگان فوکوس انجام دهیم

اگر شما به عکاسی از ستارگان و منظره های طبیعی بخصوص در شب علاقه مند هستید، مطمئناً با یکی از مهمترین چالش ها آشنایی دارید: فوکوس مناسب بر ستارگان. اغلب، شما نمی توانید از فوکوس اتوماتیک برای اینکار استفاده کنید، چون نور کافی برای سیستم فوکوس دوربین شما وجود ندارد تا بتواند بر چیزی، قفل شود. متاسفانه، حتی فوکوس دستی هم پاسخگو نخواهد بود، برای همین شما باید از تکنیک های خلاقانه برای این کار استفاده کنید. این مقاله، از زبان Spencer Cox اشاره ای به ابزارهای مفید برای عکاسی از ستارگان دارد.

۱) بر روی ماه فوکوس کنید

نور ماه در شب فواید و معایب خاص خودش را در عکاسی از طبیعت دارد.

از یک سو، اگر ماه بیرون باشد، شما می توانید از منظره با میزان نور کافی که محیط را روشن می کند، عکس بگیرید. علاوه بر این، نور ماه، از نور کافی برای سیستم اتوفوکوس شما که بر آن قفل شود، روشن تر خواهد بود. هرچند، ماه بسیار روشن (مخصوصاً ماه کامل) ثبت جزئیات از راه شیری را سخت تر خواهد کرد، چون کنتراست کلی آسمان را کاهش می دهد.

شما همیشه نمی توانید برای عکاسی از ستارگان در اطراف ماه، برنامه ریزی کنید. هرچند، اگر شما این شانس را داشته باشید تا آسمان روشن است، عکس بگیرید، شما می توانید فوکوس مناسبی بر ستارگان انجام دهید. به سادگی دوربین را بر روی سه پایه قرار دهید، Live View را انتخاب کرده، عکس را تا آنجا که اهمیت دارد، بزرگ کنید و به صورت دستی، فوکوس را انجام داده تا همه چیز در عکس واضح شود. (اگر شما نمی خواهید، زمان را هدر دهید، شما می توانید از اتوفوکوس، در Live view یا در Viewfinder، استفاده کنید، هرچند این روش به دقیقی، فوکوس دستی نخواهد بود).

یک مساله ی دیگری که باید در عکاسی از ستارگان، بیان شود: از منطقه مرکزی عکس خود برای فوکوس کردن استفاده کنید. چرا این گونه است؟ به علت انحنای میدان، صفحه ی فوکوس شما، در کل یک صفحه نخواهد بود، و می تواند به صورت منحنی باشد. به طور معمول، اینکه ستارگان را به وضوح در مرکز عکس خود، به جای قرار دادن آن در کناره ی عکس، که احتمالاً به دلیل تاریکی در حاشیه ها، تاریک تر خواهد بود (با وضوح کمتر) داشته باشید. با تمرکز کردن بر ماه با نقطه مرکزی خود، حتی اگر می خواهید ترکیب بندی خود را تغییر دهید، و ماه را درون عکس قرار ندهید، شما ستارگان را در مرکز واضح تر خواهید داشت.

تنها نتیجه فرعی به این نقطه، این است که اگر شما خصوصیات دقیق منطقه ی منحنی لنز خود را بشناسید و احساس کنید که باید آن را تا آنجا که امکان دارد، تصحیح کنید. در این حالت، این امکان وجود دار که شما تصمیم بگیرید، به اشتباه بر روی مرکز عکس تمرکز کنید( معمولاٌ با تمرکز کردن کمی بیشتر از آنچه که لازم است)، تا اینکه میزان محو بودن به صورت مساوی در تمام آسمان پخش شود، به جای اینکه فوکوس در مرکز انجام شده و گوشه ها به صورت قابل توجهی خارج از فوکوس قرار بگیرند. شما احتمالاً متوجه این موضوع شده اید، بسیاری از افراد تنها از فوکوس نقطه مرکزی استفاده کرده و هیچ تنظیمات دیگری را بررسی نمی کنند، چون این کار به آن ها سرعت بیشتری بخشیده و در بیشتر لنزها، نتایج بهتری را ارائه می دهد.

عکاسی از ستارگان

۲) نورهایی که در فاصله قرار دارند

همان طور که ماه می تواند یک نقطه ی روشن را در آسمان برای متمرکز شدن، فراهم کند، موارد دیگری مانند ساختمان ها، یا دیگر نورها در فاصله از پس زمینه، همین کار را انجام می دهد.
این مساله، در همه ی جاها، رخ نخواهد داد. در حقیقت، در محل هایی با آسمان های تیره (و به طور نسبی، ستارگان درخشان تر)، احتمال کمی وجود دارد که ساختمان ها یا نورهایی در فاصله در افق، وجود داشته باشد. اگر وجود دارد، از آن ها استفاده کنید.
تنها ساختمان ها مد نظر ما نیست. اگر جاده ای در آن اطراف، با چراغ ماشین در آن، وجود داشته باشد، می تواند سوژه ای خوب برای فوکوس کردن و عکاسی از ستارگان باشد. اغلب، حتی اگر ماه در آسمان نباشد، من در می یابم که منبعی از نور در دسترس است که می تواند اثری مشابه را بگذارد.
البته، بدون توجه به اینکه چگونه در فاصله فوکوس را انجام می دهید، حتی اگر ماه در حین عکس گرفتن، روشن باشد، عکس ها را در بزرگترین سایز بررسی کنید تا از واضح بودن ستارگان، مطمئن شوید. معمولاً، یک راهنمایی خوب در عکاسی از ستارگان این است که ببینید ستارگانی که در مرکز عکس هستند، هاله ای سبز یا مگنتی رنگ در اطراف خود دارند یا نه. اگر هاله با رنگ های قابل دیده باشد، حتی اگر خیلی باریک باشد، فوکوس تا حدودی اشتباه بوده است. ( اگر این هاله سبز رنگ است، فوکوس را در فاصله ی بیشتری قرار دهید. اگر مگنت رنگ است، فوکوس را نزدیک تر قرار دهید. )

در این عکس، فوکوس با فاصله بیش از اندازه دوری صورت گرفته است. به رنگ مگنتی در اطراف تمام ستاره ها توجه کنید، این بدین معنی است که من فوکوس خوبی انجام نداده ام.

عکاسی از ستارگان

۳) از فلش استفاده کنید

اگر ماه بیرون در آسمان نیست و اگر نوری در فاصله با شما قرار ندارد، عمل فوکوس کردن کمی پیچیده تر می شود. هرچند، هنوز راهی برای گرفتن عکس های خوب نیز وجود دارد.
یکی از روش های مورد علاقه ی من استفاده از فلش های روشن و تاباندن آن به هر المانی در فاصله با من می باشد. هرچه قدر دورتر بهتر، ستاره ها، در فاصله ی بسیار دوری از شما قرار دارد و شما می خواهید المانی را در فوکوس قرار دهید که در بی نهایت دور قرار دارد. برای تمرین، با یک لنز با زاویه وسیع، چیزی که در ۲۴ فوتی یا ۷.۵ متری شما قرار دارد می تواند برای کار شما مناسب باشد؛ این مساله به دیافراگم و فاصله کانونی شما وابسته است و شما باید برای رسیدن به این مقدار فاصله آزمایش کنید.
برای این روش شما نیاز به یک چراغ قوه بسیار روشن نیاز دارید. گوشی شما نمی تواند این میزان روشنی را در اختیار شما قرار دهد، متاسفانه، اما بعضی از چراغ قوه های جیبی این میزان نور را فراهم می کند.
اگر تمام آنچه شما در دسترس دارید، تنها گوشی شماست، هنوز شانسی دارید. آیا دوستی همراه شماست؟ از آن ها نیز گوشی گرفته و به فاصله ای حدود ۲۵ فوتی رفته و سپس نور را بر روی دست یا صورت آن ها بیاندازید. حال، فوکوس را بر آن ها قرار دهید! در این حالت شما می توانید کامپوزیشن را تغییر دهید، چون می توانید بعد از اینکه کارتان تمام شد، تنظیمات را به حالت اول برگردانید.
حتی اگر شما به تنهایی به عکاسی از ستارگان می روید، و تنها چراغ قوه گوشی در دسترس شماست، شما باید آن را در فاصله در محلی جایگذاری کرده، و آن را به المانی برای فوکوس کردن بتابانید. که این کاملاٌ به محیطی که در آن عکاسی می کنید، وابسته است.

عکاسی از ستارگان

در این عکس، من فوکوس را بر روی درخت قرار داده، که در فاصله زیادی با من قرار داشت، اما به دلیل نور چراغ قوه، درخشان شده بود. در فاصله کانونی ۲۰mm و دیافراگم f/2.2 ، هر دوی درختان و ستارگان واضح بودند، همانطور که می بینید هیچ هاله ای دور ستارگان نبود. به وضوح این عکس، عکس نهایی من از صحنه نبوده است، چون روشنایی درخت بسیار توجه مخاطب را منحرف می کند.

۴) روشن ترین ستاره را بیابید

حتی اگر در بدترین شرایط قرار گرفته باشید، شما می توانید از خود ستاره به عنوان راهنمای فوکوس استفاده کنید.
ستاره های روشنی مانند (سیاره های چون ونوس) می توانند به اندازه کافی روشن باشند تا فوکوس بر روی آن ها به خوبی انجام شود، و شما می توانید نتایجی واضح را داشته باشید.
بخشی از آن به لنز شما وابسته است. لنزهایی با دیافراگم باز، همه چیز را روشن تر نشان می دهد و لنزهای متوسط و یا تلفوتو، اندازه ی ستاره ها را در عکس شما بزرگتر می کند. با لنزهایی مانند این، فوکوس کردن بر ستاره ها آسان تر خواهد بود. با این حال، این کار در عکاسی از ستارگان می تواند با هر نوع تجهیزی انجام شود، فقط نیاز به کار دارد.

اگر شما می خواهید از این تکنیک استفاده کنید، چندین مرحله برای آن وجود دارد. ابتدا لحظاتی را برای یافتن روشن ترین ستاره و یا سیاره صرف کنید. زمانی که آن را یافتید، آن را در مرکز عکس خود قرار داده و زوم را در بزرگنمایی در Live view قرار دهید. سپس از فوکوس دستی استفاده کنید. برای اینکه از اینکه ستاره شما در فوکوس قرار دارد، مطمئن شوید، به اندازه آن توجه کنید، اگر ستاره تا آنجا که امکان دارد کوچک شود، این امکان وجود دارد که در فوکوس باشد.

همچنین، شما می توانید از کج نمایی رنگی طولی لنز خود، به نفع خود در عکاسی از ستارگان استفاده کنید. این افکتی است که قبلاً درباره ی آن صحبت کرده ایم، مناطق خارج از فوکوس عکس شما، هاله ای سبز یا مگنتی می گیرد. با زوم کردن در Live view در بزرگنمایی کامل، شما می توانید حلقه ی فوکوس لنز خود را به آرامی به عقب و جلو بچرخانید، در عین حال، به رنگ ستارگان توجه کنید. وقتی ستاره های دیگر هاله ای واضح از خود نشان ندهید، آنگاه در فوکوس قرار گرفته اند.
هرچند، هرچقدر شما به سختی تلاش کنید، اینکه بتوان دقیقاً بر ستاره ی روشنی فوکوس کنید، امکان ندارد. باید برای رسیدن به این منظور چندین المان را رعایت کنید.

ابتدا، محصول جذابی که در بازار وجود دارد SharpStar2 ، فیلتری است که الگوی انکساری را به ستاره های می دهد (یا دیگر نقاط روشن چراغ در عکس شما). همانطور که ستاره به داخل و خارج فوکوس حرکت می کند، این الگو شکل خود را تغییر می دهد؛ شما می توانید بر روی ستاره با تراز بندی کامل الگوی انکساری، فوکوس کنید. من تا به حال هیچ وقت از Sharpstar استفاده نکرده ام، اما می دانم که بسیاری از عکاسان از این فیلتر برای گرفتن نتایج خوب، استفاده کرده اند. اگر شما در شب زیاد عکس می گیرید، و لنزی دارید که فیلتر ها را می پذیرد، شما بهتر است این فیلتر ها را چک کنید.

دوم، بدون توجه به اینکه چه تکنیکی در عکاسی از ستارگان استفاده می کنید، اینکه چند عکس آزمایشی برای اینکه شما همه موارد را به درستی انجام دهید، بگیرید. هرچند، در شب، عکس آزمایشی می تواند طولی با اندازه ی ده ها ثانیه داشته باشد، و مقدار زمانی را صرف کند که ارزش نداشته باشد. پس چه کار کنید؟

به راحتی از ISO بالایی استفاده کرده و عکس های کوتاه تری را بگیرید. این عکس ها، عکس هایی نخواهد بود که شما نگه دارید، بلکه نمونه هایی برای آزمایش فوکوس با سرعت بالا می باشند. من معمولاً در ISO، ۱۲۸۰۰ یا ۲۵۶۰۰ با اکسپوژر ۵ ثانیه ای عکس می گیرم تا از صحیح بودن فوکوس خود اطمینان حاصل کنید. این مساله، بخصوص، اگر شما روشن ترین المان را یک ستاره در عکس انتخاب کنید و المانی مانند ماه برای فوکوس کردن در آسمان نداشته باشید. یا اگر شما دوربین قدیمی تری دارید که Live view ضعیفی دارد و می خواهید بر این تکنیک اتکا کنید.

عکاسی از ستارگان

این عکس در ISO12800 و با اکسپوژر ۶ ثانیه ای گرفته شده است. فوکوس به خوبی انجام شده است، اما کامل نیست. نگاهی به هاله ی مگنتی در آن توجه کنید. از آنجا که این اکسپوژر بسیار سریع بوده است، تنها چند ثانیه طول کشید تا من فهمیدم که باید فوکوس را به جای ۲۰ full-lenghth یا میزان اکسپوژر ۲۰ ثانیه ای، تغییر دهم.

۵) فوکوس بی نهایت بر روی لنز

اکثر لنزها، داری مقیاس فوکوسی هستند که شامل یک نماد بی نهایت کوچک است، که به شما برای فوکوس کردن در عکاسی از ستارگان کمک می کند.
در شب، این گزینه برای شما بسیار کارایی خواهد داشت، چون به هر صورت، همانطور که من زودتر به آن اشاره کردم، اگر لنز قابلیت فوکوس در بی نهایت را داشته باشد (یا در فاصله ای که نتواند تفاوت را بیان کند)، شما به خواسته خود یعنی عکس واضح گرفتن از ستاره هایی در دور دست، خواهید رسید.
متاسفانه، مشکلی برای نماد بی نهایت در مقیاس فوکوس شما وجود دارد: اغلب، نمی تواند به طور صحیح عمل کند. در نمونه دوربین Nikon 20mm f/1.8 من، برای مثال، نقطه ی واقعی فوکوس بی نهایت، زمانی که حلقه فوکوس می چرخد و از نماد بی نهایت در مقیاس فوکوس می گذرد، رخ می دهد؛ در لنزهای زوم، نقطه ی بی نهایت با تغییر زوم به داخل و خارج، تغییر می کند. تمام لنزها باهم متفاوت هستند. در هر صورت بهتر است قبل از اینکه از این روش در عکاسی از ستارگان استفاده کنید، آن را آزمایش کنید. من هنوز کسی را ندیده ام که تنها از این روش برای رسیدن به فوکوس دقیق خود در عکاسی از ستارگان استفاده کند ( هرچند می تواند روش خوبی برای آغاز زوم Live view و فوکوس دستی بر یک ستاره، باشد)
درباره ی لنزهایی که با یک نقطه ی hard stop در بی نهایت دارد، چه؟ این نوع می تواند بهتر از دیگری عمل کنید، اما شما برای این نیز باید در ابتدا آزمایش کنید و از اینکه برای شما کاربرد دارد، قبل از اینکه در موقعیت مهمی از آن استفاده کنید، اطمینان حاصل کنید. لنزها، با تلورانس های کارخانه ی متفاوتی ساخته شده اند و لنزهایی در قدیم وجود داشته است که نقطه ی infinity در آن ها به خوبی کار نکرده است. برای بسیاری از لنزهای باز (و آنهایی که دیافراگم ماکزیمم کوچکتری دارند)، تلورانس بیشتری در این قسمت جلویی خواهید داشت. اما اگر شما از نوع هایی چون، ۲۴mm f/1.4 یا ۳۵mm f/1.4 با یک نقطه ی Hard stop در بی نهایت، استفاده می کنید، حتما قبل از استفاده احتیاط به خرج داده و آن ها را آزمایش کنید.

در نهایت، اگر شما می توانید فوکوس را به خوبی قفل کنید، اینکه حلقه ی فوکوس خود را با یک نوار گوشتی، که مانع از حرکت ان شود، قفل کنید، ایده ی خوبی خواهد بود. بدین ترتیب، فوکوس شما در تمام شب در جای خود باقی خواهد ماند. ( با این حال بهتر است هر چند ده عکس، فوکوس خود را چک کنید تا از صحیح بودن آن مطمئن شوید).

۶) نتیجه گیری

فوکوس کردن بر ستاره ها در شب، یک کار آسان نیست، ولی غیر ممکن هم نیست. همیشه با خود یک چراغ قوه همراه داشته باشید تا اگر ماه در آسمان نبود، بتوانید با استفاده از فوکوس در فاصله، عکاسی خود را انجام دهید. در بدترین شرایط شما می توانید بر روی خود ستارگان فوکوس کنید، برای اینکه عکس ها وضوح داشته باشند، حتما چند عکس آزمایشی بگیرید.

عکاسی از ستارگان و شب، معمولاً بسیار پیچیده و دشوار است، اما ارزش امتحان کردن دارد. مناظر طبیعی در زیر ستاره ها، بسیار فوق العاده به نظر می رسند، و من بسیاری از عکس های زیبای خود را زمانی گرفته ام که مردم خوابیده بودند. بیش از هرچیز، تجربه کسب کردن اهمیت دارد! فوکوس کردن در شب، ممکن است زمان بگیرد تا یاد گرفته شود. با این حال به مناظر باز رفته و چندین عکس برای خودتان بگیرید، تا راه رو رسم آن را یاد بگیرید.